Jan Błażej Obrycki urodził się w Kossakach-Ponikly Stok - na ziemi wiskiej guberni łomżyńskiej - 03 lutego 1894 roku, jako trzecie dziecko w rodzinie Romana Obryckiego - szlachcica, herbu Prus i Leonidy z domu Cwalina - szlachcianki herbu Pniejnia.

Kopia oryginału aktu urodzenia Jana - Błażeja Obryckiego, urodzonego w 1894 roku w Kossakach-Ponikly Stok ,w guberni łomżyńskiej.

Jan przyszedł na świat w rodzinie, w której dwoje wcześniej urodzonych dzieci zmarło na gruźlicę. Ta sama choroba zabija obojga jego rodziców - kilka lat później - w odstępie jednego miesiąca. Kiedy umierają Jan ma tylko pięć lat a jego młodsza siostra - Jadwiga tylko trzy a najmlodsza siostra Stefania, dwa lata. Osierocone dzieci zostają zabrane na wychowanie do rodziny zmarłej matki - Cwalinów, mieszkających w Bagienicach , w parafii Przytuły guberni łomżyńskiej. Majątek Obryckich w Kossakach-Ponikly Stok zostaje oddany w dzierżawę do czasu kiedy dzieci dorosną.

W 1903 roku - cztery lata po śmierci Romana i Leonidy, umiera sześcioletnia Stefania - siostra Jana i Jadwigi.

Przez ponad piętnaście następnych lat Cwalinowie zajmują się osieroconymi kuzynami jak własnymi dziećmi. Od najmłodszych lat dzieci, Cwalinowie wychowują je w poczuciu własnej wartości i dumy z pochodzenia szlacheckiego. Przez całe swoje życie Jan nosi się jak szlachcic, którego już na pierwszy rzut oka można rozpoznać po wąsie i cholewach. Cwalinowie wpajają swoim małym kuzynom wielką potrzebę pogłębiania wiedzy poprzez naukę, która zrobi ich lepszymi. Jan po ukończeniu szkoły zostaje wysłany do Pragi w Czechach, żeby otrzymać wykształcenie agrotechniczne, które ma go przygotować do skutecznego zawiadywania oczekującym na przejęcie majątkiem Obryckich, w Kossakach-Ponikly Stok. Jego siostra - Jadwiga, zostaje wysłana do prywatnego Gimnazjum przy ul. Wiejskiej 5 w Warszawie, żeby być bardziej światłą panią w późniejszym życiu.

Na krótko przed wybuchem I Wojny Światowej, Jan Błażej Obrycki i jego siostra Jadwiga, są z powrotem na swoich kilkudziesięciohektarowych włościach, w Kossakach-Ponikly Stok. Jan zawiaduje majątkiem ze wspaniałymi rezultatami, wprowadzając prekursorskie metody upraw, których nauczył się za granicą - w ciągu trzech lat szkoły i praktyki.

Kiedy Jan ma 23 lata postanawia, że czas jest sprowadzić gospodynię, do swego wystawnego dworku - wzniesionego w latach 1880-tych, sumptem jego dziadka - Romana Obryckiego . Upatruje sobie na żonę 16-to letnią Wiktorię Kossakowską z Kossak-Ponikly Stok - szlachciankę herbu Slepowron, córkę Teofila Kossakowskiego i Anny z domu Gardockich. Zanim ją poślubi musi czekać dwa lata. Wynikiem paktu zawartego pomiędzy Janem i Adamem Kossakowskim - starszym bratem Wiktorii - Jan poślubi ją, kiedy ta skończy 18 lat, a Adam ożeni się teraz z Jadwigą Obrycką. Tym sposobem Jan Obrycki pozostanie - bez jakichkolwiek podziałów majątkowych - na wszystkich włościach Obryckich a Adam zatrzyma majątek Kossakowskich. Tymczasem, tak jak ustalono, Adam poślubia - dwa lata wcześniej - Jadwigę Obrycką, która jest pięć lat starsza od Wiktorii.

Kossaki-Ponikly Stok, 1918 rok. Jan Obrycki z Adamem Kossakowskim po zawarciu paktu dotyczącego ich małżeństw na wymianę.

Dwa miesiące po skończeniu 18 lat, Wiktoria Kossakowska i 25-letni Jan-Błażej Obrycki, zawierają ślub - 02 lutego 1920 roku - w drozdowskim kościele, w powiecie łomżyńskim. Chociaż Wiktoria wcale nie jest zachwycona - wyborem brata Adama - podporządkowuje się woli siedem lat starszego od niej brata i poślubia Jana.

Akt ślubu Jana-Błażeja Obryckiego z Wiktorią Kossakowską, zawartego w kościele, w Drozdowie 02 lutego 1920 roku.

Wiktoria rodzi Janowi pięcioro dzieci: Mieczysława - 21 stycznia 1921 roku, Halinę - 14 lutego 1922 roku, Bohdana - 15 września 1923 roku, Janusza - 24 kwietnia 1924 roku i Zdzisława - 19 listopada 1930 roku.

Po wkroczeniu Niemców do Kossak-Ponikly Stok, rodzina Obryckich zostaje wysiedlona z dworku przez niemieckich okupantów w 1942 roku. Resztę okresu wojny Obryccy spędzają w Karwowie - w gminie Stawiski - gdzie Jan umiera na zawał serca, w 1943 roku, mając tylko 49 lat.

Jan Błażej Obrycki został pochowany na cmentarzu parafialnym w Drozdowie w powiecie łomżyńskim.

Grób Jana-Błażeja Obryckiego /syna Romana/ na cmentarzu parafialnym w Drozdowie. W grobie pochowano wcześniej, w 1876 roku, Adolfa-Franciszka Obryckiego - syna Jana i Tekli Obryckich, Mieczysława Obryckiego - syna Jana-Błażeja, w 1985 roku i Mieczysława-Witolda Szymańskiego, w 2010 roku - męża córki Mieczysława Obryckiego - Haliny.